زمانی که صحبت از انتقاد به میان می یآید، منظورمان سخنی است که به منظور اصلاح چیزی، رفتاری یا عملکردی مطرح شده است. به بیان خودمانی باید بگوییم که انتقاد زمانی است که فردی با تیغ به جان ما افتاده - درست یا غلط- میخواهد چیزی را در ما تغییر دهد و به شکل مطلوب خود دربیاورد. مثلا پدر و مادری که م یخواهند فرزندشان مطابق مطلوب خودشان لباس بپوشد یا خانمی که دوست دارد همسرش در مهمانی مطابق مطلوب خودش رفتار کند. حال ممکن است که این انتقاد اصلا وارد نباشد، یا اینکه به صورت درستی مطرح نشده باشد یا در بهترین حالت، انتقاد به جا به بهترین صورت و زیباترین بیان مطرح شود و در بدترین حالت انتقادی باشد که وارد نبوده و البته درست هم بیا ننشده باشد. آنچه در کتاب تیغ، درباره انتقادپذیری مدنظر ماست، این است که سه کار بسیار مهم را انجام دهیم از انتقادها نرنجیم و کمترین آسیب را ببینیم. بهترین جواب را به شخص انتقادکننده بدهیم. از انتقادها برای رشد و موفقیت خود استفاده کنیم.

​